ေရထမ္းရင္းနဲ႔ပုိက္ဆက္

တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာေရအလြန္ရွားသတဲ့။ ရြာသူ ရြာသားေတြဟာေရရဖုိ႔အတြက္ ဟုိးအေဝးႀကီးက ေရကန္မွာေရသြားခပ္ၾကရတယ္။ လူတုိင္းဟာကုိယ္သံုးဖုိ႔ကုိယ့္ဘာသာသြားခပ္ရတာၾကာေတာ့ ပင္ပန္းၿပီး အခ်ိန္ေတြကုန္ၾကတယ္။ တစ္ေန႔အားလံုးတုိင္ပင္ၿပီး အခေၾကးေငြနဲ႔ အားလံုးကုိယ္စားေရခပ္မယ့္ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ လူႏွစ္ေယာက္ကုိေရြးခ်ယ္လုိက္တယ္။ ဒီလူႏွစ္ေယာက္ဟာ ေဝးလံလွတဲ့ေရကန္ကေရကုိခပ္ၿပီး ရြာထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္ေတြကုိ အခေၾကးေငြယူၿပီး ေပးေဝရမွာျဖစ္တယ္။ ေရသယ္ယူေရာင္းခ်ခြင့္ရသြားတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ထဲက ပထမတစ္ေယာက္ဟာ ေရပံုးႏွစ္ပံုးကုိခ်က္ခ်င္းေျပးဝယ္ၿပီး ေရကန္ကုိ သြားကာ ကုိယ္တုိင္ေရထမ္းၿပီး ရြာထဲက အိမ္ေတြကုိ လုိက္ေရာင္းပါေတာ့တယ္။ ဒုတိယတစ္ေယာက္လည္း ေရပံုးႏွစ္ပံုးကုိဝယ္ၿပီး ေရကန္ကုိသြားခပ္ကာ ရြာထဲက အိမ္ေတြကုိေရာင္းခ်ပါတယ္။ တစ္ရြာလံုးမွာ ေရခပ္ေရာင္းတဲ့အလုပ္ကုိ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ပဲ လုပ္ရတဲ့အတြက္ အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာပဲ ဝင္ေငြေကာင္းလာၿပီးအဆင္ေျပလာၾကတယ္။ ပထမလူအတြက္ေတာ့ ေရထမ္းလုိက္ ရတဲ့ဝင္ေငြေတြသံုးလုိက္ ေကာင္းေကာင္းစား ေကာင္းေကာင္းဝတ္ ေပ်ာ္လုိက္ရႊင္လုိက္နဲ႔ ေလာကႀကီးဟာ လွပေနတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဒုတိယလူဟာလည္း ေရထမ္းေရာင္းၿပီးဝင္ေငြေကာင္းေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူစဥ္းစားမိ တာက သူမထမ္းႏုိင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေငြလဲရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ဆုိတဲ့အခ်က္ပဲ။ ဒါနဲ႔သူဟာ တစ္ရက္မွာ နားၿပီး ၿမိဳ႕ကုိတက္သြားတယ္ ျပန္လာေတာ့ ေရပုိက္တစ္ေခ်ာင္းပါလာတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သူရတဲ့ဝင္ေငြ ေတြကုိ မသံုးျဖဳန္းပစ္ဘဲ ေရပုိက္ေတြဝယ္လုိက္၊ ေရထမ္းသြားတုိင္း ဝယ္ထားတဲ့ ပုိက္တစ္ေခ်ာင္းကုိ ေရကန္ဆီကုိယူသြားၿပီး ဆက္လုိက္နဲ႔ ေရထမ္းရင္းပုိက္ဆက္တဲ့အလုပ္ကုိ လုပ္ေနတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ေတြၾကာလာတဲ့အခါ ပထမလူဟာ ေရထမ္းပါမ်ားေတာ့ ခါးေတြနာလာတယ္၊ ဒဏ္ျဖစ္လာ တယ္၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ဘူး။ ေရသိပ္ၿပီးမထမ္းႏုိင္ေတာ့ ဝင္ေငြပါနည္းလာတယ္။ ေနာက္ဆံုး အဆင္မေျပျဖစ္ၿပီး ေရထမ္းတဲ့အလုပ္ကုိပါမလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အရင္ကဝင္ေငြေကာင္းတုန္းက ရွိထားခဲ့တဲ့ ေငြေတြဟာတစ္ျဖည္းျဖည္း လံုးပါးပါးလာတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ဒုတိယလူဟာ ေရထမ္းမေရာင္းရေတာ့ဘူး။ သူဆက္ထားခဲ့တဲ့ပုိက္ေတြဟာ တစ္ရြာလံုး ဆီကုိေရာက္ေနၿပီး ေရကန္နဲ႔ရြာဆီကုိ ေရသြယ္ေရာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းကုိ မပင္မပန္းေအးေဆးလုပ္ကုိင္ၿပီး ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာသတဲ့။